20 Aug 2020
2020 is op alle vlakken een ongewoon jaar geweest. Sommige evenementen werden geannuleerd, andere aangepast. GBDuro is er één van, en de 2020-editie is misschien nog gekker dan de afgelopen maanden.
Toen de Covid-19 pandemie in februari 2020 de wereld in haar greep kreeg, kon niemand zich ooit voorstellen wat er zou gaan gebeuren. De daaropvolgende lockdowns verstoorden ieders plannen voor de volgende maanden en creëerden een staat van onzekerheid in de gehele fietswereld. Wanneer zou alles weer over gaan? Wanneer zouden er weer wedstrijden gehouden kunnen worden, zowel op professioneel als op amateurniveau? Zouden we nog steeds buiten mogen fietsen, en hoe lang?
Voor alternatieve fietsers zoals Josh Ibbett had het misschien zelfs veel meer kunnen betekenen. Met de enorme reisbeperkingen die door de overheid zijn opgelegd in een poging om het virus te bestrijden, werden ze beroofd van het enige dat hen tot leven brengt: de sensatie van het avontuur.
Dirty Reiver? Geannulleerd. Tour Divide? Geannulleerd. Dirty Kanza? Ging niet door.
Iedereen moest zich snel aanpassen en proberen een nieuw gevoel van normaliteit te vinden. De sterkste eigenschap van de menselijke natuur is misschien wel het aanpassingsvermogen, en dat is precies wat iedereen deed: ze pasten zich aan. Mensen die nooit fietsten, begonnen te fietsen, regelmatige fietsers vonden nieuwe onontgonnen paden vlak in de buurt & wedstrijdorganisatoren vonden manieren om wedstrijden te organiseren met de voorgeschreven afstand.
2020 had de 2de editie van de GBDuro moeten worden; een 2.000 km lange self-supported fietsroute die van het zuidelijkste puntje van Engeland naar het noordelijkste puntje van Schotland voert. De organisatoren probeerden het aantal potentiële sociale contacten tijdens de wedstrijd te verminderen; de organisatoren veranderden de wedstrijd van self-supported naar self-sufficient, waardoor het de ultieme ‘Covid-vriendelijke’ wedstrijd werd.
Fotografie: GBDuro
Deze verandering betekende dat iedereen die meedeed, al zijn spullen van het begin tot het einde zelf moest dragen, inclusief alle voeding voor onderweg. Het betekende ook dat de rijders zelf hun slaap- en rijtijden moesten regelen.
Na de meeste van de grootste bikepacking-races ter wereld in de afgelopen jaren te hebben gereden, ging Transcontinental-winnaar Josh Ibbett in 2015 zeker de uitdaging aan om een 30 kg zware fiets over de wegen van zijn thuisland te laten rollen.
Wat er daarna gebeurde, is puur epische geschiedenis.
Fotografie: Ryan Le Garrec
Omdat een foto meer zegt dan duizend woorden, en een film meer dan duizend foto’s, raden we je aan om de volgende video te bekijken om dit gekke avontuur met Josh te beleven.
Geen bewaarde producten
Bewaarde productenWelke gaat het worden?