Terug naar Verhalen Road

107, het perfecte getal.

15 Okt 2020

Fietsen gaat niet altijd over fietsen. Het kan ook gaan over het helpen van andere mensen. Voor Chris Hall, gaat het degenen helpen die het het meest nodig hebben.

Voordat 2020 zelfs maar was begonnen, wist Chris Hall al dat het een speciaal jaar zou worden. In juli 2020 zou de wielerwereld alle aandacht op de 107de editie van de Tour de France richten. Voor de meesten van ons is 107 een getal zonder speciale betekenis, maar niet voor Chris. Er zijn vele manieren om hem te definiëren: wielrenner, langeafstandsrenner, uithoudingsvermogen, tijdrit, avontuur… Hij omschrijft zichzelf graag als ‘gewoon gestoord’. We noemen hem graag een uitzonderlijk mens met uitzonderlijke rijvaardigheid.

107 is het aantal kinderen met een hersenverlamming waar The Pace Centre voor zorgt. Om heel wat persoonlijke redenen heeft deze liefdadigheidsinstelling altijd veel voor Chris betekend. Hij heeft in het verleden heel wat projecten ondernomen om hen te steunen, zoals 107 dagen achter elkaar 107 kilometer rijden.

Het plan voor 2020 was om geld in te zamelen voor The Pace Centre door het hele traject van de professionele 107de TDF te rijden, maar zonder gebruik te maken van gemotoriseerde voertuigen voor transfers van of naar officiële gaststeden, en in Parijs te eindigen op de dag voor de profs. Met meer dan 6.000 km te overbruggen, zou het een echte uitdaging worden.

Helaas maakte de Covid-19 pandemie het onmogelijk vanwege de grote reisbeperkingen. Gelukkig heeft Chris een nieuw plan gevonden. En wat voor een plan!

Omdat hij niet naar het Europese vasteland kon reizen, veranderde Chris zijn TDF-wielerkoers in een reis rond het Verenigd Koninkrijk, die hij zou bereiken terwijl de profs de meest prestigieuze wielerwedstrijd ter wereld reden.

Het project was vrij eenvoudig: van Londen naar Land’s End, naar John o’Groats en weer terug naar Londen, met een afstand van minstens 107 mijl per dag (172 kilometer). In totaal is dat 3.609 kilometer & 38.100 (Inderdaad: 38.100) hoogtemeters in iets meer dan 3 weken.

Nu zou je vragen ‘zo, hoe is het gegaan?’.

Chris beschreef het zelf als ‘De zwaarste uitdaging die ik ooit ben aangegaan. Punt.’